ECOLOGIE
Translated by/Vertaald door Marije Feddema
V: Is ouderschap slecht voor de Aardes ecologie?
"Moederschap is een trots beroep" zo zegt de oude en wijze bumper sticker. Daar valt moeilijk over te twisten, behalve dan dat het ook geldt voor vaderschap. Ouderschap is ŽŽn van de meeste kritieke en toch ondergewaardeerde ondernemingen die we vandaag de dag kunnen doen.
Veel VHEMT Vrijwilligers en Aanhangers zijn ouders, die een bewustzijn bereikt hebben nadat zij al erfgenamen gemaakt hadden. En velen die niet gefokt hebben, waren eerder gelukkig dan dat zij zo goed waren. Het verleden is gebeurd. Wat er werkelijk toe doet is het aantal toekomstige nakomelingen dat we niet cre‘ren.
Klaagzangen van moeders en vaders die niet gerespecteerd worden door anderen die geven om de planeet Aarde zijn niet volledig uit de lucht gegrepen. Een mentaliteit van overal tegenaan schoppen overheerst onze maatschappij: identificeer de vijand en geef hem een schop. Omdat fokken de hevigste invloed heeft op de Natuur die we kunnen hebben, zien sommigen ouders als vijanden van de planeet. Maar als we allemaal in cirkels blijven ronddraaien en elkaar een schop verkopen, gaan we alleen maar allemaal op ons gat. We hoeven niet allemaal hersenchirurgen te zijn om in te zien dat elkaar een schop verkopen niet de manier is om ons op andere gedachten te brengen.
Veel jonge mensen kunnen baat hebben bij de uitvoering van verantwoord ouderschap. Zij die het zo graag willen mogen terecht trots zijn op het aanvaarden van zowel de uitdaging als de verantwoordelijkheid van ouderschap van een bestaand kind.
Het werk ter behoud en herstel van wat er van de Aardes biosfeer over is
zal niet af komen gedurende ons leven, dus het is van groot belang dat we
jonge mensen includeren en hen een kans geven het werk voort te zetten.
Echter, het cre‘ren van meer mensen om het werk voort te zetten is
onnodig en werkt de productiviteit tegen.
V: Wat is er zo erg aan als dieren uitsterven?
Sommige mensen zeggen, "Uitsterving is natuurlijk. 99.9% van alle plant- en diersoorten die ooit hebben bestaan, zijn uitgestorven."
Logisch toch? We zouden ons niet zo druk moeten maken om enkele miljoenen uitstervingen heden ten dage. Het hoort allemaal bij het natuurlijk proces van leven op Aarde.
Volgens dezelfde redenering zou het ons ook niets moeten kunnen schelen dat mensen jong sterven. De meeste mensen die ooit geleefd hebben, zijn al dood en uiteindelijk gaan we allemaal dood. Logischerwijs zou niemand dan ook moeten opkijken als het gaat om het uitsterven van de mensheid.
Echter, als het waar is dat de soorten die heden ten dage nog bestaan, slechts 0.1% uitmaken van de Aardes gehele biologische geschiedenis, is hun uitsterven des te tragischer. Na het evolueren ten koste van tig andere soorten, en het doorgeven van genetisch materiaal gedurende miljarden jaren, verdient elke soort die tegenwoordig nog bestaat, inclusief onze eigen soort, diepgaand respect en waardering.
Op een bepaalde manier zijn alle levende wezens op het hoogtepunt van hun evolutie. Het opofferen van het bestaan van welke levensvorm dan ook voor iets overtolligs en vergankelijks als geld is een buitensporige misdaad tegen de Natuur.
De huidige snelheid waarmee soorten uitsterven is bijna duizend keer zoveel als het gemiddelde van de snelheid waarmee soorten door de eeuwen heen uitgestorven zijn, en vrijwel elke soorts ondergang komt voort uit de activiteiten van ŽŽn soort. Mag je raden wie.
Onze vrijwillige uitsterving voor het eeuwige belang van ieder ander leven
op Aarde zal de ultieme demonstratie zijn van de beste kwaliteiten van de
mensheid: meelevendheid en rede.
Linken naar websites met
informatie over het uitsterven van soorten.
V: Zijn mensen de belangrijkste soort op Aarde?
We hebben zeker de meeste macht. We hebben de macht om de planeet te vernietigen of het te helpen terugkeren naar een natuurlijk paradijs. Onze keuzes zijn van meer invloed dan de keuzes van andere dieren, dus op een bepaalde manier is Homo sapiens de belangrijkste soort op Aarde.
Een andere manier om onze mate van belangrijkheid te testen is de vraag te stellen hoe goed de Aardes biosfeer voort zou bestaan zonder ons. Hoe hoger een soort zich in de voedselketen bevindt, des te minder belangrijk lijkt hij te zijn voor de overleving van die keten.
Biodiversiteit wordt op grote schaal teniet gedaan door het uitsterven van vleesetende roofdieren en hun prooidieren die daardoor eveneens ongunstige be•nvloed worden, maar de keten wordt eerder verkort dan dat het verbroken wordt. Op dezelfde manier hebben mensen vrijwel de voedselketen verlaten en zullen ze geen missende link vormen als ze uitsterven.
Microscopische bacterie‘n in de ingewanden van termieten zijn van kritisch belang voor het voortbestaan en de overleving van de Aardes levensweb. Hoe bijzonder Homo sapiens ook zijn mag, lijken we een "verbruikssoort" te zijn in deze biosfeer.
Uitsterving van de paar dozijn soorten die alleen leven van de mens, is
tragisch, maar onvermijdelijk. Hoewel onze harten misschien niet uitgaan naar
de schaamluis en weinigen van ons ooit ŽŽn van de miljarden mijten
en microben die op en in ons leven, hebben gezien, is elk van die soorten een
unieke levensvorm die bijdraagt aan de diversiteit van het leven op Aarde.
Eco Dieptemeter eveneens gepubliceerd in "Diepgaande Milieupolitiek: De
Rol van Radicaal Environmentalisme in de Vorming van het Amerikaanse
Milieubeleid" door Phillip F. Cramer, Praeger 1998, pagina 11.
Er wordt wel eens gezegd dat onze milieuproblemen voortkomen uit het feit dat we het contact met de natuur verloren hebben. Misschien kan deze check list onze helpen bij het herstellen van ons plaatsgevoel in de Natuur. Doe mee met de zoektocht naar een plaats voor de mens op Aarde en help bepalen waar wij passen.
Vink zoveel mogelijk stellingen aan die bij ons passen:
Velen houden vast aan de vage notie dat we een deel zijn van de Natuur, en misschien zijn we dat ook, afhankelijk van hoe "een deel zijn van" gedefinieerd wordt.
Een gevestigd en gebalanceerd ecosysteem functioneert als een dynamische symbiose. Alle soorten hebben interactie met elkaar op drie mogelijke manieren: wederzijdse afhankelijkheid, afhankelijkheid van de groep, of parasitaire afhankelijkheid. Een relatie die gebaseerd is op wederzijdse afhankelijkheid is voordelig voor beide organismen. Een relatie die gebaseerd is op afhankelijkheid van de groep is noch voordelig noch nadelig voor de organismen die interactie met elkaar hebben. Een relatie die gebaseerd is op parasitaire afhankelijkheid is voordelig voor het ene organisme en nadelig voor het andere.
Zijn wij op dezelfde manier een deel van de Natuur zoals een houtverwerkingsbedrijf dat is van het bos? Of op dezelfde manier zoals een boer een deel is van de boerderij? We zouden op dezelfde manier een deel van de natuur kunnen zijn zoals, bijvoorbeeld, een otter die zeesterren eet en door haaien gegeten wordt.
Ooit waren we, zoals de otter, deel van het ecosysteem. Daarna ontwikkelden we landbouw, en werden we parasitair, afhankelijk van de uitbuiting van de Natuur voor onze overleving, zonder er iets aan terug te geven.
De fossiele archieven laten zien dat elke keer als Homo sapiens een continent betrad, er een stuip van uitstervingen van soorten volgde. Het is typerend voor exotisch indringers dat zij ecosystemen verstoren, en wij vormen daarbij geen uitzondering.
Op een filosofisch niveau zit er ongetwijfeld een kern van waarheid in
deze mythe. Echter, als je ons dagelijks leven nader bestudeert en je jezelf
de vraagt stelt, "Welk deel van een gewone dag in mijn leven maakt deel uit
van de Natuur?" wordt de trieste waarheid onthuld.
Het is waar dat mensen in sommige gebieden op elkaar gepakt zitten terwijl andere gebieden relatief onbewoond blijven, maar laten we "onbewoond" eens defini‘ren. Enkel omdat we geen huizen en mensen zien, betekent het nog niet dat het land onbewoond is.
Grond rondom boerderijen en ranges is onbewoond, evenals militaire bases en oefenterreinen. Kunstmatig aangelegde bossen zijn eigenlijk boomkwekerijen ten gunste van mensen, waarbij veel nog overbegraasd zijn ook. Als we "onbewoond" defini‘ren als "gebieden waar menselijke invloed ecologisch gezien van geen betekenis is", denk ik dat er nog maar weinig land overblijft waarvoor dit geldt.
Het is naief om te denken dat onzelf beter verspreiden het enige is dat we zouden moeten doen om drukteproblemen op te lossen. We hebben veel meer nodig dan een plaats om neer te strijken. We hebben water nodig, voedsel, en warmte. En, of we het ons nu realiseren of niet, we hebben grote gebieden van wildernis nodig, die niet bewoond worden door mensen.
In termen van effect op het milieu, wordt natuurgebied beter behouden als
mensen zich opeenpakken in steden dan wanneer we ons gelijkmatig over het
hele aardoppervlak verspreiden. Dit biedt, zoals alle pogingen om migratie te
beheersen, slechts een tijdelijke oplossing. Bevolkingscentra spreiden hun
tentakels uit om voorraden uit landelijke gebieden en natuurgebieden binnen
te halen.
Een meer accurate analyse van ons effect op het milieu is wat William Rees
uit British Columbia, Canada onze "ecologische voetafdruk" noemt.
Doe mee aan deze simpele quiz
om een ruwe berekening te maken van je ecologische voetafdruk.
Consumptie heeft veel te maken met onze ecologische voetafdrukken, en
voortplanting vermenigvuldigt de consumptie. Nadat je de grootte van je
ecologische voetafdruk bepaald hebt, voeg 50% ervan toe voor elke nieuwe
persoon die je hebt gecre‘rd. Tel daarbij geen geadopteerde, pleeg- of
stiefkinderen mee.
Wanneer onze bevolkingsdichtheid afneemt, hoeven we geen natuurlijke
ecosystemen meer om te zetten in landbouw-, industrie-, huisvestings- en
amusementsgebieden.
Een blik op de
Aarde bij nacht onthult hoe weinig onbewoond gebied er nog maar over
is.
"Het is een simpele logische waarheid dat, met de afwezigheid van massale emigratie richting de ruimte, waarbij raketten met een snelheid van enige miljoenen per seconde opstijgen, ongecontroleerde geboortecijfers met zekerheid zullen leiden tot een enorme toename van sterftecijfers. Het is moeilijk te geloven dat deze simpele waarheid niet begrepen wordt door die leiders die hun volgers verbieden effectieve anti-conceptiemiddelen te gebruiken. Ze uiten een voorkeur voor `natuurlijke' methoden van bevolkingsbeperking, en een natuurlijke methode is exact wat ze zullen krijgen. Dat heet verhongering."~Richard Dawkins, Het Zelfzuchtige Gen
Rapa Nui (Paaseiland):
microcosmos van de Aardes biosfeer.
Zie ook Paaseiland Home
Page.
