Motus pro Exstinctio Voluntaria Humanitatis

VHEMT


Aragonés | Asturian | Belarusian | Català | Chinese | Corsu | Czech | Dansk | Deutsch | English | Español | Esperanto | Français | Hebrew | Ido | Interlingua | Interlingue | Italiano | Latine | Lingua Franca Nova | Nederlands | Norsk | Occitan | Polski | Português | Romanian | Russian | Slovensky | Suomi | Svenska | Turkish | Universalglot | Volapük


Bene advenisti in paginam nostram Latine

visualize
Graphis a Nina Paley

“Nunc hic nunc illic superant vitalia rerum et superantur item. miscetur funere vagor, quem pueri tollunt visentis luminis oras; nec nox ulla diem neque noctem aurora secutast, quae non audierit mixtos vagitibus aegris ploratus, mortis comites et funeris atri.”
Lucretius, De rerum natura, II, 575-580.

Tigres in periculo Saeculo vicensimo inito, circa 100 000 tigres in vita fera inveniebantur, a Turcia ad occasum usque ad insulas Asiae Orientalis ad ortum. Anno 2005, minus quam 7 000 tigres superesse dicunt, etiam tres ex novem subspeciebus exstincta sunt. Minae praecipuae sunt destructio habitationum et venatio furtiva.

Ordinis Internationalis Naturae Tuendae (WWF) hodie dicit tigrem inter species maxime in periculo esse, propter magnum gradum denudationis silvarum, sed etiam tigres occiduntur toxico, electricitate, narcis terrestribus, captura in decipulis, et sclopetatione, ad pellem et ossa cara accipienda. Ex ossibus medicamentum orientale translaticium fit, etiam “vinum tigrinum” (ut dictum) cuius 100 000 ampullae per annum fiunt. Hoc centum tigribus occisis per annum respondet.

Hodie minores 400 tigrides Sumatranae remanent.

Subspecies maxime periclitata tigris Amoyensis est, cuius 20-50 tigres supersunt.

Species iam exstinctae

Raphus cucullatus (vulgo dodo), hac in pictura a Ioanne Savery anno 1651 facta, erat avis columbiformis volatu inepta, in insula Mauritiana tantum habitans, saeculo 17 ab homine extincta.

Ultimus thylacinus cynocephalus, carnivorum marsupiale Tasmanianum (Australia) exstinctum post annum 1936.